.. niet alleen in deze gigantische stad maar ook in mijn hoofd, op de Universiteit ( Technológico de Monterrey, of gewoon Tec ) en in mijn sociale leven op dit moment. Daarom heb ik niet eerder de tijd gehad om iets te schrijven maar ik zal proberen de afgelopen week een beetje samen te vatten.

De eerste 5 min

In principe ging alles goed, het migratieformuliertje dat je buiten Europa vaak moet invullen werd goedgekeurd en mijn backpack kwam al snel tevoorschijn op de bagageband. Eenmaal voorbij de aankomstgate was mijn taxichauffeur er nog niet dus ik dacht wat geld te gaan pinnen om hem en mijn huur voor de eerste maand te betalen. Bij de geldautomaat kon ik kiezen voor engels, maar dat was enkel 'enter pin' , de rest was nog steeds in het Spaans Zo ook een Warning die langskwam, waarop dacht ik zoiets stond als dat er niet genoeg geld beschikbaar was op mijn account, of iets dergelijk. De tweede (of derde) keer dat ik het probeerde, echter, slikte de automaat mijn kaart in, en heeft het niet meer terug gegeven... Dat is het punt waarop mijn taxichauffeer arriveerde, en gelukkig is dit een enorm aardige man die meteen wat mensen van het vliegveld aanschoot, en met z'n tweeën hebben zij allerlei instanties geprobeerd te bellen. Maar eigenlijk was de boodschap: die ben je kwijt.

Gelukkig had ik een heel klein beetje geld gepind op Schiphol (maar omdat de rate daar heel ongunstig was wilde ik de rest op Mexico City Airport doen) en kon ik een dag of drie vooruit met eten. Zometeen meer..

Tu Casa México

De taxichauffeur heeft mij hierna naar mijn nieuwe huis gebracht: Tu Casa México! En in tegenstelling tot de standaard, is dit huis veel groter dan leek op de foto's! Mijn kamertje is erg klein, maar het heeft wel een badkamertje. De rest van het huis is heel groot, er is buiten een gezamenlijke ruimte, een Televisiekamer en een grote keuken, en, het beste, een gigantische Roofgarden! Deze bestaat uit een grote hoekbank, een paar hoge tafels en een hangmat, en een plek waar we kunnen barbecuen. Echt fantastisch! Ik kwam midden in de nacht aan dus ben meteen mijn nieuwe bed in gedoken.

Dag 1

De eerste dag kende ik natuurlijk nog niemand en had ik geen eten in huis, dus moest ik even vragen of iemand wist waar de supermarkt was. Er waren een paar meiden in de keuken en een van hen wilde wel meelopen naar Soriana, de dichtstbijzijnde grote supermarkt. En of dat die groot is! Het is een soort Carrefour maar dan nog een tikkie groter, en je kan er werkelijk alless krijgen. Zie foto's voor een impressie. Verder heb ik die dag niet veel gedaan, behalve een groot deel van mijn huisgenoten leren kennen. Deze zijn allemaal heel erg leuk en komen van over de hele wereld (Kepa, Anton en Jon uit Spanje, Leticia (of Sanghee) uit Korea, Youssef en Emilie uit Frankrijk, Ana uit Mexico) dus het is een leuke internationale club! :)

Waar ik niet bij stil had gestaan voor ik naar Mexico kwam, was dat ik aan zou komen op Drie Koningen, een feest dat hier heel uitbundig wordt gevierd. Drie koningen hier is zoiets als Sinterklaas bij ons, alle kinderen krijgen 's avonds cadeautjes van de drie koningen nadat ze liedjes hebben gezongen. Toen ik 's middags met Leticia en Emilie naar Coyoacan ging (een wijk was Mexico City) was het hier dan ook groot feest met veel kraampjes, acts en muziek. Hier hebben we een tijdje rondgelopen door de gigantische toeristische souvenirtjes markt en heb ik mijn eerste Mexicaanse eten gegeten (Taco's, natuurlijk).

De stad

Mijn eerste impressie van de stad is dat het een beetje een mix is tussen Azië en Europa. Het is langg niet zo'n chaos als in India of in Sri Lanka, en zeker niet zo arm, maar de sfeer doet meer Aziatisch aan dan Europees. Dit uit zich vooral in dat je merkt dat het mensen allemaal niet zo veel kan schelen als ze te laat zijn of als hun kentekenplaat even aangedraaid moet worden midden op straat. Ook maakt het bijvoorbeeld echt niet uit of je nu rechts of links inhaalt en of je knipperlichten gebruikt of niet. De stad maakt ongeveer geen gebruik van zebrapaden dus het verkeer is wel een beetje oppassen, maar zoals ik al zei, echt nog lang niet zo'n chaos als in Azië. Zoals ook wel gezegd wordt over bijvoorbeeld New York, voelt de stad niet heel groot aan, omdat je niet veel buiten je eigen wijk komt. Er wordt dan ook vaak gezegd "ik kom uit Tlalpan", of uit "Coyoacan", en niet uit "Mexico city".

Waar ik nog wel aan moet wennen is het feit dat ik niet bijvoorbeeld om 7 uur s'avonds in mijn eentje boodschappen kan gaan doen, en dat als ik naar het centrum ga, ik zo min mogelijk waardevolle spullen mee moet nemen. Ook wordt er enorm veel gebruik gemaakt van organisaties als Uber en Taxify omdat dit veiliger is.

Orientatieweek

De eerste week had ik een orientatieweek waarin ik de universiteit en het land wat beter leer kennen.

De eerste dag van orientatieweek was vrij saai, allerlei documenten invullen en inleveren, luisteren naar een hele hoop informatie etc etc. Wel kregen we een lunch (taco's!) ,met een bijzonder drankje waarvan ik de naam ben vergeten, maar het zag eruit als melk en smaakte als suiker ( zoals alles hier trouwens, het is óf 100% chili óf 100% suiker )maar het was best lekker, en een rondleiding rond de campus :).

- The campi en de beving

Op deze rondleiding werd voor het eerste openlijk verteld over de aardbeving. Voor 2017 bestond de campus namelijk nog uit 5 gigantische gebouwen die met elkaar verbonden waren door middel van bruggen. Dit zorgde voor een gigantisch gebouw met alle faciliteiten dichtbij. Echter, in 2017 vond er een grote aardbeving plaats in Mexico City en zijn 4 van deze gebouwen dusdanig beschadigd dat ze met de grond gelijk zijn gemaakt. Dit is waarom de campus nu nog een beetje een chaos is, met veel tijdelijke gebouwen en tenten die voor kantoren moeten doorgaan. En dit is nog een best bewaarde gedeelte. Na deze eerste campus, bestaande uit 2 gebouwen genaamd CEDETEC en Q-SUR, zijn we gaan lopen naar de andere campussen, Q-CIE en Disney ( ). Disney is een groot tentenkamp gebouwd op de plek waar eerst alle sportfaciliteiten waren. De ondergrond is dan ook nog steeds een renbaan of een basketballveld en alle faciliteiten zijn tijdelijk. Toch moet ik zeggen dat dit me niet heel erg hindert want het is erg mooi gedaan.

De campus is echt een beetje zo eentje als je je voorstelt bij een Amerikaanse campus: Je kan met de bus van CEDETEC naar Disney worden gebracht, er is een Starbucks op de campus, en een SUBway. Ook kan je er sushi eten of hamburgers, rijst of fruitsapjes, echt alles is aanwezig om je verblijf zo prettig mogelijk te maken. Echt een ervaring! Alle nieuwe gebouwen zijn hypermodern, met stabureaus, schommels en pooltafels in de studieruimtes en overal fatboys en oplaadpunten voor je apparatuur. Er is een gym aanwezig waar je gebruik van kan maken met je persoonlijke Student ID , die je trouwens ook altijd moet laten zien voor je de campus in mag. Het voelt af en toe alsof je door het hoofdkantoor van google loopt...

---

Nadat ik de rest van deze blog getypt had crashte de site en ben ik alles kwijt geraakt, ik ga proberen het een beetje leuk opnieuw te schrijven maar ik denk dat het een beetje droog wordt, sorry alvast! Here we go:

---

-Downtown

Ik had hier echt een leuk verhaaltje over met veel informatie maar ik ben het allemaal kwijt. Het kwam hier op neer: Op dinsdag ging ik naar het historische centrum van Mexico City (CDMX): La plaza de constitución: het plein van de grondwet met de grootste Mexicaanse vlag die je je maar kan voorstellen. Op dit plein hadden veel gebouwen een hele verschillende bouwstijl, onder andere door de invloed van de spanjaarden na hun invasie. Er stond een gigantische spaanse kathedraal waar we in zijn geweest met erg veel goud (zie foto's). Hierna zijn we naar een heel bijzonder museum gegaan. Het waren de resten van een grote, wel zes keer herbouwde, piramide die ontdekt is bij het graven van een metro van tec (de universiteit) naar het historische centrum. De verschillende muren zijn nog goed te zien (zie foto's). Door de ontdekking is men veel te weten te komen over de levensstijl van de mensen en de flora en fauna in de tijd.

Hierna zijn we gaan eten (taco's) in een groot gebouw wat net zo goed een museum had kunnen zijn, waar we tongbrekers uit alle verschillende talen hebben gedeeld en waar ik erachter kwam hoe moeilijk het gaat zijn voor mij om in Mexico vegetarisch te eten.

Na het eten hebben we een groepsfoto gemaakt bij het museum van belle arts (google het, echt heel mooi!) en ben ik naar huis gegaan omdat ik er nog erg moest wennen aan het eten en de jetlag.

Op woensdag ben ik na een gesprek met de universiteit over mijn rooster op geldjacht gegaan. Volgens mijn bank kon ik namelijk Emergency Cash opvragen bij een western union, op een adres dat zij mij hadden gestuurd. Ook al zei Google Maps dat hier helemaal geen bank was en was dit een 40 minuten taxi rit van mij vandaan: ik moest er maar heen. Eenmaal daar bleek ik op de zuidas van CDMX te zijn aangekomen: iedereen liep in pak over straat en over waren gigantische flatgebouwen en alle banken die je je kunt voorstellen behalve..: een western union. Na in mijn beste spaans ongeveer iedereen te hebben gevraagd naar een adres dat niet bleek te bestaan en een onbekende bank ben ik toch maar weer in de taxi gestapt naar een volgens Google wel erkende Western Union. En inderdaad, in iets dat eigenlijk een apparatuurwinkel was en waar niemand engels sprak heb ik uiteindelijk mijn geld ontvangen. Deel van het probleem opgelost!

-Teotihuacan

Ook hier had ik echt veel informatie, ik hoop mijn tekst op een of andere manier nog terug te kunnen krijgen....

We gingen op trip! Naar een historisch en vergaan dorpje vlakbij CDMX: teotihuacan, gebouwd door de teotihuacanen in de tijd van de maya's. Hier krijgen we een rondleiding naar de twee grote piramides (1 van de zon en 1 van de maan), die we beide mochten beklimmen, en langs de 12 andere gebouwen (12 volle manen per jaar) met elk 4 treden (4 jaargetijden). Her en der door het dorp waren nog muurschilderingen te zien en de gids klapte af en toe in zijn handen om de indrukwekkende echo's te laten horen. Net toen we de bloedhete piramide van de zon hadden beklommen begon onder ons een protest tegen de regering om meer geld vrij te maken voor cultuur. Wij zaten eerste rang!

Na het beklimmen van de piramides waren we erg moe en hongerig en gingen we met de bus naar een restaurant waar een heel buffet voor ons klaarstond! tijdens het eten kwamen Mariachi voor ons spelen. Na het eten maakten we kennis met de traditionele Mexicaanse dans die we ook zelf konden proberen. Hierna deden we nog een drankspel waarbij je tequila kon winnen. Later werd uitgelegd hoe de plant waarmee tequila gemaakt wordt erg multifunctioneel is en ook gebruikt wordt om kleding van te maken en sapjes. Deze rondleiding was echter met veel te veel mensen rond een meneer waardoor ik er niks van kon verstaan. Dit gaf me echter tijd om rond te kijken, want dit was de bijzonderste plek waar ik tot nu dan was geweest. Het was er enorm droog en echt overal (echt óveral) stonden cacti. Echt overal. Dat van die Mexicanen en cacti is waar. Ze eten ook cactus. Echt gekkies die Mexicanen.

De feestjes

Een ander cliché dat waar is : Mexicanen drinken alleen maar Tequila. Mexico is een echt partyland. Het eerste grote feest waar ik naartoe ben geweest was Trajineras & Mariachis. Feestjes op een bekend object: bootjes! (trajineras, zie fotos!) Elke boot had zijn eigen box en eigen muziek en een hele hoop tequila. Onderweg kon je bij andere bootjes eten, drinken, of planten(?) kopen. Na ongeveer anderhalf uur varen over de rivier van mexico city was er keuze uit iets van 8 verschillende afterparties, maar omdat een van mijn beste vriendinnetjes hier (Anaële, frans) die week jarig was geweest gingen we naar haar huis op het feestje door te zetten!

Een ander bijzonder feestje was in Sante Fé, een rijke buurt van CDMX. Hier kon ik gratis (want ik ben een vrouw, zo werkt dat hier, ik vind het niks maar het is een cultuurding denk ik) naar een heuse poolparty op het dak van een gigantisch Hilton Hotel met waanzinnig uitzicht over Mexico City. Halverwege kwam er even iemand in het water staan om een vuurshow op te voeren, zoals dat hoort bij dit soort feestjes. Echter, alles was hier natuurlijk erg duur (zeker voor Mexicaanse begrippen) en halverwege zijn we ergens gaan eten (taco's) en naar een ander feestje gegaan, ook op het dak! Daar kan ik wel aan wennen :).

Tweede en derde week

Inmiddels heb ik mijn eerste studieweken er op zitten. Ik heb leuke vakken en leer snel spaans! Ook heb ik echt leuke mensen om mij heen. Mexicanen zijn ontzettend zorgzame en vriendelijke mensen. Ze zijn ook erg gastvrij en nodigen je bijvoorbeeld zomaar uit om naar Six Flags Mexico te gaan om de tijd tussen college en feestje te overbruggen. Zo ben ik afgelopen donderdag bij een van mijn lievelingsmexicanen in de auto gestapt om naar dit bekende pretpark te gaan. Ook dat was natuurlijk weer een hele ervaring! Het doet erg Amerikaans aan met veel country decor en superhelden. Maar niks gaan natuurlijk boven onze eigen Efteling... 'S avonds hadden we natuurlijk een feestje (want het was Donderdag, de echte partyavond!) (naast vrijdag en zaterdag en zondag natuurlijk).

Zaterdag was het plan naar Tepotzlan te gaan, een prachtig dorpje net naast Mexico City. Het was de eerste keer dat ik echt in een ander dorpje zou komen dus ik was echt enthousiast! Echter liet realiteit me de dag doorbrengen bij een spoedtandarts in Mexico City...

Ik had al kiespijn sinds donderdagmiddag, maar op vrijdagavond was het zo heftig dat ik er echt niet van kon slapen en heb ik besloten mijn dagtripje af te zeggen... Dit bleek niet zo'n gek idee, want de tandarts heeft mijn volledige kies verwijderd vanwege verschillende ontstekingen aan de wortels ervan. Omdat ik anderhalve dag al ongeveer niks gegeten had viel de rit naar de tandarts en de operatie niet zo lekker en ben ik erg koortsig, duizelig en misselijk geweest. Maar inmiddels krijg ik veel pijnstillers en gaat het een stuk beter met me! Echter is het in Mexico net zoals in Amerika: meteen cash betalen na je behandeling. Dit betekend dat ik qua geldprobleem weer terug bij af ben. Maar wel weer gezond :).

Sorry als bovenstaande een beetje kortaf is geschreven. Ik zal proberen de foto's zo snel mogelijk te plaatsen om het verhaal beter te ondersteunen, maar voel je vrij om alles te vragen wat je wil.

Ik ga proberen jullie een beetje updated te houden maar het kost meer tijd dan ik dacht! (zeker als het steeds crasht...)

XXX Tjitske