tjitskemexico.reismee.nl

Veracruz & Oaxaca

Hoi!

Ja klopt, 'morgen' was een beetje verplaatst maar ik doe mijn best! Hier nog wat dingetjes die ik heb meegemaakt die ik jullie nog te goed heb!!


Veracruz


Al een hele tijd geleden (eerste weekend van mei) gingen we met een groot deel van de groep naar Veracruz, een stad en district aan de oostkust van México. Waarom? Omdat hier het op een na grootste carnaval van de wereld is (na Rio de Janeiro)! En dat konden wij natuurlijk niet missen! Na ongeveer 6 uur rijden (heel dichtbij dus!) kwamen we aan in onze air BNB: een wat Mexicanen een ‘narco-huis’ noemen; een gigantisch 3 hoog appartement op de hoogste etage van een flat met zwembad. We hadden een hele ruime woonkamer, tweede woonkamer, pokerkamer en rooftop, en allemaal hadden ze grote glazen wanden met uitzicht op de oceaan. Prachtig!

Op de eerste dag hebben we een beetje door de stad gelopen en zijn we naar het aquarium geweest (dat erg educatief zou moeten zijn, maar achteraf eigenlijk juist heel erg fout was… ). De tweede dag hebben we een tour genomen door een oud fort op een schiereiland voor de haven van Veracruz. Dit fort heeft een grote rol gespeeld in de handel aan de golf van México, en het is bijzonder omdat de haven ook nu nog een belangrijke handelspost is met veel internationale schepen, terwijl het fort nog in hele goede staat in de haven is blijven staan. Het fort is een tijd als gevangenis gebruikt en we hebben alle gruwelijke informatie hierover ontvangen :) Natuurlijk is ons de precieze geschiedenis inclusief Spaans invasie en alle specifieke jaartallen verteld, maar vooral het fort zelf was bijzonder om te zien.

’S Avonds was het zover: het carnaval. Om hier te komen moesten we door een hele beveiliging heen, maar omdat we wat biertjes hadden gekocht voor tijdens de parade kwamen we er niet in. Gelukkig blijft het México, dus iemand kende wel iemand die ons kon helpen en die ervoor heeft gezorgd dat iemand tijdens de parade gewoon onze drankjes kwam brengen. Hahah. México Mágico.

Zoals dat hoort bij Carnaval moesten we eerste uren wachten tot de parade bij ons was maar aangezien we direct op het strand zaten konden we wel even rondjes lopen tijdens het wachten. Toen de parade er eindelijk was, was het inderdaad heel indrukwekkend! Er waren erg veel dansen (dans cultuur he) en minder wagens dan in Nederland, en de wagens die er waren waren niet gemaakt van papier-maché zoals in Nederland maar van een heleboel andere materialen. Ook waren de meeste wagens van bedrijven die een plek hadden gehuurd in de parade, en minder van particulieren zoals bij ons. Natuurlijk in carnaval moeilijk te beschrijven, dus kijk vooral de video’s en foto’s!


Verhuizing

Ik ben verhuisd! In plaats van naast Tec de Monterrey, maar in een deel van de stad waar eigenlijk niks te doen was, woon ik nu vrij ver van de universiteit maar in het bruisende gedeelte van de stad; La condesa! Condesa is een deel van de stad met veel uitgaansgelegenheden zoals restaurants, bars en nachtclubs waardoor het veel jongeren en hipsters trekt. Het is hier bijvoorbeeld een stuk minder moeilijk om vegetarisch/veganistisch te eten en leuke koffieplekjes te ontdekken! Ook is het dichtbij een van de grootste parken van de wereld met heel veel musea en eekhoorntjes! Daarnaast woon ik nu in een echt huis met echte meubelen, in plaats van een soort hostel, en voel me hier dan ook een stuk meer thuis dan in mijn vorige huis. Ondanks dat ik hier mijn badkamer moet delen (met een mexicaan die ook meteen mijn beste vriend is in dit huis) heeft deze wel een bubbelbad ;), en slaap ik nu in een queensize bed en kan ik feestjes geven op onze grote rooftop. Alles is op loopafstand en ik ga dan ook bijna elke morgen naar een bakkertje op de hoek van de straat, die brood maakt waarbij je bijna denkt dat je in Frankrijk zit. Ik woon met 5 andere mensen, waarvan ik er maar 3 regelmatig zie, die allemaal werken en dus heb ik het huis heel vaak voor mij alleen. Heerlijk! :)


Mariposa Monarca Migración

10 maart

Ik had vandaag een geweldige dag! Ik heb eindelijk iets gedaan wat ik al heel lang wilde doen: naar de vlinder migratie van Mexico! Met een tour en met mijn nieuwe huisgenoot zijn we naar de voet van een heuvel gebracht die we moesten gaan beklimmen. Onderweg vertelde de gids een en ander over de vlinders zoals in welke bomen ze graag zitten en hoe lang ze er over doen om van Canada (waar ze eitjes leggen) naar Mexico (waar ze paren en overwinteren) te vliegen, uit mijn hoofd was dit ongeveer een week. Ook vertelde de gids over de grote vermindering van vlinders sinds een paar jaar geleden, zeer waarschijnlijk gerelateerd aan de opwarming van de aarde. Hoe hoger we komen hoe stoffiger het wordt en hoe minder het pad echt een pad is. Om de zoveel minuten worden we ingehaald door mensen te paard die de klim liever door de viervoeter lieten uitvoeren. Na zo’n 30 minuten klimmen komen we aan bij een openplek waar we de eerste echte groepen vlinder zien: duizenden vlinders vullen de lucht en de bomen om ons heen. Heel bizar om te zien! Gelukkig liepen we ook nog een even verder waar het bos wat dichter werd en waar meer van de lievelingsbomen van de vlinders stonden. Oeps, we dachten er veel te hebben gezien, maar híer waren pas veel vlinders! Ondanks dat we eigenlijk aan het einde van het seizoen kwamen en er ook er heel veel dode vlinders op de grond lagen, was de lucht vol met miljoenen prachtige oranje monarch vlindertjes!! Het is onbeschrijfelijk, dus kijk vooral de foto’s !!!! Ik denk dat ik bijna net zoveel foto’s heb gemaakt als er een vlinders waren… Echt fascinerend…

Na de vlindertjes nam onze tour ons ook nog naar een klein dorpje genaamd Valle de Bravo, dat een superrijk dorpje rond een meer bleek te zijn. Vele celebrities en politici hebben een huis aan het meer, en terecht! Hier hebben we een boot tour genomen waarin dit soort dingen werden verteld en we hebben avond gegeten op een boot (YAY :D ). Hierna hadden we nog even tijd om een kerk te bezoeken: de kerk van de zwarte Jezus... Normaal voel ik me vrij veilig in een kerk maar hier voelde ik me echt niet op mijn gemakt... De muur hing vol met angstaanjagende schilderijen waarin Jezus in het zwart afgebeeld stond en de speling met lichten de beelden erg onheilspellend maakten.. Graag had ik er meer over geweten maar we de kerk ging sluiten, en hier wilde je echt niet opgesloten zitten! ’S Avonds zijn we terug gebracht naar huis :).


Lang Weekend Oaxaca


Vrijdag:

Na een lange rit (zo’n 16 uur) kwamen we eindelijk aan bij een plaatsje waar ik al veel over had gehoord: puerto escondido (verborgen haven). Dit niet meer zo verborgen paradijsje is gevestigd aan de west kust van México aardig wat ten zuiden van México City. Hier ontmoetten wij 2 anderen van onze uitwisseling en hebben eigenlijk tijd om fatsoenlijk wat te eten en te drinken (BLOEDHEET DAAR). Het plekje is inderdaad prachtig ondanks het feit dat we niet echt het water in mogen vanwege de risico’s. Na een tijdje rijden we verder langs de kust naar een plaatsje genaamd Mazunte. Dit plaatsje bruist van de hippies en eettentjes en is eigenlijk veel leuker (vind ik). Ook had het een schildpaddenopvang! Precies zo-eentje als ik in Sri Lanka in heb gewerkt! Ik kon hier dan ook ineens veel vertellen over de levensstijl en de ziekten die de schildpadden hebben en was waarschijnlijk hier het meest enthousiast over hihi. Prachtige dieren zijn dat toch..! We hebben daar avondgegeten en een beetje langs het strand gelopen, en gekeken naar mensen die met een groot takelsysteem kokosnoten uit een boom haalden :). Echt een paradijsje, dat merk je ook aan de relaxte sfeer die er hangt (en de hoeveelheid muggen). ’S Avonds zijn we over een hele onaangename bergweg die ruim 6 uur duurde, ‘terug’ gereden naar de hoofdstad van Oaxaca: Oaxaca. Hier hadden we met een hele hoop mensen een air bnb gehuurd en om het weekend te verblijven.


Zaterdag:

Vandaag hebben we ontbeten in een lief dorpje genaamd Milta. Echter hebben we hier niet superveel van kunnen zien omdat er een aantal obstakeltjes waren, zo had een van onze autos een klapband, was er een jongen om de 5 minuten aan het overgeven en waren we met een veel te grote groep om echt iets samen te kunnen doen. Toch hebben we wel een beetje kunnen rondlopen en het was echt heel pretty! Er waren heel veel winkeltjes met zelfgemaakte tapijten, en marktkraampjes met heel veel handgemaakte producten. Er was een ruïne van een hele oude kerk die omringt was met alle soorten cacti die je je kan voorstellen. Je kan zien dat we in het warmere deel van het land zijn!

Hierna moesten we een beetje opschieten want we gingen ergens heen: Hierve de agua… Ik denk dat dit een van de mooiste plekjes is waar ik ooit ben geweest! Op een berg naast een gigantische afgrond, had zich een warmwaterbron gevormd waarin gezwommen kon worden, precies tot de rand! Er was bijna niemand dus we voelen ons The kings of the world! Echt een geweldige plek, google het!

Dit herinneringswaardige moment, werd vrij snel vervolgd door een andere…

Omdat we met veel meer mensen dan auto’s waren, moesten we soms met 8 mensen in één auto zitten. Naast niet zo comfortabel is dit verder in México, zoals wij dachten, niet zo’n groot probleem (er zitten mensen en honden in de pickup op de snelweg, moet dit toch kunnen). Omdat het al donker werd en google niet alle weggetjes in Mexico kent, raakte we op een gegeven moment een beetje verdwaald, tot we een groepje militairen tegen kwamen die de weg versperden. Omdat we dachten dat we verkeerd gereden waren wilden we omdraaien maar dat vonden zij niet zo leuk. Wat wij weer niet zo leuk vonden was de gedachte dat we met 3 man te veel in een auto zaten dus probeerde we de anderen een beetje te verstoppen. Een eindje verderop werden we tegen gehouden door andere militairen die ons bevolen de auto uit te komen. Dus daar stonden we dan, met z’n achten uit een vijfpersoonsauto, omringd door zeker 20 militairen met geweren van zeker een meter groot... We hadden geluk dat een van ons Spaans sprak, waardoor we wisten wat er aan de hand was: een routinecontrole om wapens en drugs. Gelukkig, want die hadden we natuurlijk niet(nauwelijks)! Na de controle mochten we allemaal weer instappen. Over de hoeveelheid mensen in de auto werd niks gezegd, en gelukkig werd onze bestuurder ook niet naar zijn rijbewijs gevraagd.. Dus alles wat prima, maar voor sommige van mijn medereizigers was dit denk ik de schrik van hun leven, want ze konden er maar niet over ophouden -.-.

’S avonds zijn we gaan eten in een restaurantje met Tlayudas en café de Olla (allebei typisch voor Oaxaca). Hierna hebben we een feestje gevierd in onze air bnb!


Zondag:

Toen we wakker werden had Jézus al ontbijt voor ons gemaakt (wat is dat toch met Hem en voedsel). Hierna zijn we naar een grote indoor markt gegaan zodat de rest kon ontbijten en heb ik vooral rondgekeken wat ze allemaal verkochten; chocola is een grote lekkernij in Oaxaca, samen met gefrituurde krekels. Ook staat het bekend om zijn kaas, dat door het hele land als basis wordt gebruikt in quasadillas en andere Méxicaanse gerechten.

Na de markt zijn we de grootste kerk van de staat Oaxaca op gaan zoeken: De santa Domingo. Prachtig en erg indrukwekkend! Hierna zijn we op bezoek gegaan bij een El Tula Algave restaurant, en eigenlijk tegelijkertijd een museum. Hier kregen we een rondleiding over het terrein en een tour over hoe Mescal, een van Méxicos bekende sterkedranken, wordt gemaakt. Hij zei bijvoorbeeld dat het merendeel van de Algave plant, waarmee Mescal maar ook bijvoorbeeld Tequila, wordt gemaakt, afkomstig is uit Oaxaca en informeerde ons over alle soorten Algave planten (echt 100en blijkbaar). Hierna mochten we de verschillende soorten Mescal proeven (ik vind het verschrikkelijk) en hebben we wat gegeten (beste bonensoep die ik ooit heb gehad :) ).

De mensen van mijn auto hebben hierna nog een klein uitstapje gedaan naar de grootste boom van México die hier dichtbij stond, maar eigenlijk was er niks te zien want het was al veel te donker. Maar toch gezien!


Maandag:

Vandaag was onze laatste dag, en waar sommige mensen nog naar extra piramideruïnes gingen, ging ik met een paar mensen terug naar Oaxaca City om te ontbijten en ik heb daar een prachtig T’shirt gekocht! Zie de foto :). Daarna was het tijd voor de lange weg terug naar CDMX…




En hoe gaat het nu?


Inmiddels ben ik aangekomen aan de laatste paar weken in México… Ik heb nog maar twee weken school voor mijn finals en heb hierin veel in te leveren en te leren. Ook moet ik hard nadenken wat ik hierna ga doen. Na mijn final exams heb ik namelijk nog 5 weken om México te zien! Gelukkig zijn er ook zeker nog wat dingen die ik wil doen; ik wil nog met de oudste trein van México van Chihuahua naar Baja California reizen, ik wil nog naar Quadalajara en omgeving. Ook kan ik natuurlijk dit land niet verlaten zonder Chichén Itza te hebben gezien, en de rest van Yucatan en Cancun.. Ook denk ik erover om samen met een vriendin in Baja California te gaan duiken!

Na de 5 weken is het avonduur echter nog niet over! Van 10 juni tot 16 juli komt namelijk mijn lieve vriend Sergi naar Costa Rica en gaan wij deze tijd spenderen met een roadtrip van Costa Rica naar Panamastad om vanuit daar eindelijk weer terug te vliegen naar ons kikkerlandje :)!


Tot die tijd probeer ik tussen alle zieke daagjes door zoveel mogelijk van de stad te zien en zoveel mogelijk leuke dingen te doen met mijn vrienden. Echter wordt het hier langzaamaan ook regenseizoen en dus minder mooi weer… Maar een beetje regen, dat kan ik wel hebben! :)



Volgende aflevering:

  • Wat heeft Tjitske allemaal gedaan in Semana Santa (paasweek)?
    • Tip: Google Chiapas
  • Wat was er allemaal met dat grote park waar ze het over had…?
  • And many more…


Lieve groetjes,


Tjitske xx


Reacties

Reacties

Joan

Hoi Tjitske,
Wat een geweldige tijd heb je daar !
Liefs Joan

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!